Open Standaarden

Open Standaarden

Open standaarden zijn kort door de bocht bestandsformaten, API’s, talen of bijvoorbeeld een XML-dtd waarmee twee partijen gegevens kunnen uitwisselen, zonder daarbij in een codering te hoeven werken die alleen bij de twee partijen bekend is en niet vrij verder bekend mag worden gemaakt. Andere partijen staan daarmee buitenspel. Tevens dient gebruik van deze standaarden te kunnen plaatsvinden zonder royalties te hoeven afdragen. Voorbeeld van dit soort standaarden zijn de POSIX-standaard, het internet protocol of meer recent het opendocument format.

Definitie

Een mooie verkorte definitie is terug te vinden bij het Forum Standardisatie van de Nederlandse overheid:

• De benodigde documentatie moet laagdrempelig beschikbaar zijn.
• Er mogen geen hindernissen zijn op het terrein van intellectueel eigendomsrecht.
• Er moeten voldoende inspraakmogelijkheden zijn voor stakeholders tijdens de (door)ontwikkeling van de standaard.
• De onafhankelijkheid en duurzaamheid van de standaardisatieorganisatie moeten verzekerd zijn.

Andere groepen zoals de Free Software Foundation Europe en de Zwitserse UUG hanteren vergelijkbare definities.

In formelere taal:

• De standaard is gepubliceerd en over het specificatiedocument van de standaard kan vrijelijk worden beschikt of het is te verkrijgen tegen een nominale bijdrage. Het moet voor eenieder mogelijk zijn om het te kopiëren, beschikbaar te stellen en te gebruiken om niet of tegen een nominale prijs.
• De standaard is goedgekeurd en zal worden gehandhaafd door een non-profit organisatie, en de lopende ontwikkeling gebeurt op basis van een open besluitvormingsprocedure die toegankelijk is voor alle belanghebbende partijen (consensus of meerderheidsbeschikking enz.).
• De intellectuele eigendom — m.b.t. mogelijk aanwezige patenten — van (delen) van de standaard is onherroepelijk ter beschikking gesteld op een ‘royalty-free’ basis.
• Er zijn geen beperkingen omtrent het hergebruik van de standaard.