De belangstelling voor virtualisatie in computer architectuur is de laatste
jaren enorm toegenomen. Virtualisatie op kleinere servers is echter een vrij
recente ontwikkeling, zeker als je het vergelijkt met de toepassing van
virtualisatie in IBM mainframe omgevingen. De basis voor partitionering en
virtuele machines werd in de zestiger jaren gelegd en de faciliteiten zijn
sinds die tijd steeds verder uitgebreid en verbeterd om tegemoet te komen aan
de eisen van de mainframe gebruikers. Inmiddels is virtualisatie niet meer weg
te denken uit het mainframe rekencentrum.
Hoewel er grote verschillen zijn tussen een mainframe configuratie en de gemiddelde UNIX server zijn er ook veel overeenkomsten. Dat is een goede reden om je af te vragen wat de ontwikkeling van virtualisatie op het mainframe kan vertellen over de toekomst van virtualisatie in andere omgevingen en welke lessen kunnen worden geleerd uit 40 jaar mainframe geschiedenis. Voor een goed begrip is het niet voldoende slechts naar de technische details te kijken. Je moet die ontwikkeling ook plaatsen in de context van de mainframe gebruikers met hun eigen unieke cultuur en geschiedenis, en de specifieke eisen die organisaties stellen aan hun mainframe. |
Rob van der Heij werkt sinds 1981 in diverse functies met IBM mainframes, z/VM
en Linux op het mainframe. In eerste instantie bij Philips DPNS / Atos Origin,
later bij IBM Nederland. Op dit moment werkt hij bij Velocity Software
(Mountain View, CA) aan performance research en performance management voor
Linux en z/VM. Zijn professionele belangstelling gaat uit naar vrijwel alles
wat op z/VM kan worden gedaan, in het bijzonder CMS Pipelines en Linux. Rob
spreekt regelmatig op IBM mainframe conferenties, is een actief lid van de VM
gebruikers gemeenschap en mede-auteur van diverse IBM Redbooks.
|
Last modified: Wed, 28 Feb 2007 16:14:06 +0100